Introduction: Behçet’s disease (BD) is a systemic inflammatory disease that affects all arterial and venous vessels. It goes with exacerbation and remission, and stress has been considered a factor for exacerbation of symptoms. High rates of depression and anxiety have been reported in BD. It has been claimed that medications used in treatment and loss of functionality may be the underlying cause of these high rates. In our study, by especially considering patients without neurological involvement, we aimed to evaluate anxiety and depression in cases where anxiety and depression were not triggered by organic causes.

Materials and Methods: Thirty-nine subjects diagnosed with BD and 79 healthy controls were included in this study. Beck Depression Inventory (BDI), Beck Anxiety Inventory (BAI), and Behçet’s Disease Current Activity Form were applied to all the participants.

Results: All the participants’ ages ranged between 24 and 69 years (median=41; IQR=10). Sixty-nine of them were females. There was no significant difference between the groups according to sociodemographic characteristics. Although BD patients were in remission, BDI and BAI scores were significantly higher in the BD group compared to the healthy control group (p=0.006 and p=0.003, respectively).

Discussion and Conclusion: In our study, BD patients exhibited more anxiety and depression symptoms. Although the patients did not have active lesions, one of the reasons why they were more depressive and anxious may be due to attitudes and prejudices about the disease.

Giriş: Behçet hastalığı tüm arteriyel ve vanöz damarları etkileyen sistemik inflamatuar bir hastalıktır. Hastalık alevlenme ve remisyon ile gider. Hastalığın seyrinde stres semptomların alevlenmesi için bir faktör olarak kabul edilmiştir. Behçet hastalığında (BH) yüksek oranda depresyon ve anksiyete bildirilmiştir. Tedavide kullanılan ilaçların, özellikle kortikosteroidlerin ve fonksiyon kaybının bu yüksek oranların altında yatan neden olabileceği iddia edilmiştir. Çalışmamızda özellikle nörolojik tutulumu olmayan hastaları dikkate alarak, anksiyete ve depresyonun organik nedenler tarafından tetiklenmediği durumlarda anksiyete ve depresyonu değerlendirmeyi amaçladık.

Yöntem: Bu çalışmaya 39 BH tanısı konulan birey ve 79 sağlıklı kontrol dahil edildi. Tüm katılımcılara Beck depresyon envanteri (BDE), Beck Anksiyete Envanteri (BAÖ) ve Behçet Hastalığı Mevcut Aktivite Formu (BHMA) uygulandı.

Bulgular: Tüm katılımcıların yaşları 24 ile 69 arasında değişmektedir (Medyan=41; IQR=10). Katılımcıların 69'u Kadındır. Sosyodemografik özelliklere göre gruplar arasında anlamlı fark yoktu. BH hastalarının remisyon döneminde olmalarına rağmen BBÖ ve BAÖ puanları BH grubunda sağlıklı kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksekti (sırasıyla p=0,006 ve p=0,003).

Sonuç: Çalışmamızda hastaların aktif lezyonları ve norolojik tutulumları olmasa bile daha depresif ve endişelidirler. Boyle bir tablonun nedenlerinden biri hastalığa yönelik tutum ve ön yargılardan kaynaklanıyor olabilir.